Hongkong หรือที่เราคนไทยเรียกกันว่าห้องกรง เฮ้ย! ฮ่องกง
เป็นสถานที่ๆ เหล่าสาวๆ ผู้รักการช๊อปปิ้งต่างพากับหอบกายพักใจมาช๊อปกันที่นี่
แต่ทว่า ฮ่องกงไม่ได้มีเพียงแค่เป็นสถานที่ช๊อปปิ้งปลอดภาษีอย่างเดียวเท่านั้นนะคะ แต่มีอะไรอีกมากให้เราได้ค้นหาอีกมากมาย
บทความนี้ หมูแดงจะมาข้อนำเสนอสิ่งต่างๆ ที่ได้ไปพบเห็นมาในฮ่องกงนะค่ะ >.<
ทริปนี้ไปตั้งสามวันสองคืนแน่ะ มีอะไรให้เห็นเยอะจริงๆ
ที่มา: http://www.mushroomtravel.com/page/wp-content/uploads/2016/01/Hong-kong-7.jpg
วันที่แรกที่ไปเยือนฮ่องกงนั้น สิ่งเเรกที่พบก็คือ… ฝนตกค่ะ! อยากจะร้องไห้เป็นสายเลือดทีเดียวเชียว เพราะก่อนหน้านี้ได้คาดไว้แล้วว่าอาจมีฝนตกประปลาย แต่ไม่ใช่อย่างนั้นเลย ดูจากการพยากรณ์อากาศแล้ว พบว่ามันจะตกตลอดสามวันของทริปค่ะ! แต่ด้วยความอึกทึกของสตรีไทยแค่นี้เราไม่ควรท้อ! สู้ต่อไปเทเคชิ!
สิ่งที่พบอันดับเเรกเลยคือ รถประจำทางค่ะ
ที่มา: www.hongkongfanclub.com
ในรถประจำทางของฮ่องกงนั้น จะค่อนข้างกว้างทีเดียว ทุกค้นจะเป็นรถปรับอากาศค่ะ (ไม่เหมือนบ้านเราเนอะ แอร์ธรรมชาติ) ด้านลงหลังที่นั่งคนขับเป็นที่เอาไว้เก็บสัมภาระเช่น กระเป๋าเดินทาง เป็นต้น เวลาขึ้นจำเป็นต้องมีบัตรโดยสารค่ะ ไอ้บัตรโดยสารเนี่ย มันดีตรงที่ มันเอาไว้ใช้ได้กับพาหนะในฮ่องกง นั้นคือ รถประจำทางและรถไฟฟ้าใต้ดินค่ะ เป็นพาหนะหลักของที่นี้เลยเชียว เวลารอรถ รถจะมาตรงเวลาค่ะ ขาดเกินไม่เกินสองสามนาที ข้อที่หมูแดงสังเกตเมื่อขึ้นไปนั่งแล้วนั้นคือ…มันมีไวไฟคะ! (ตื่นเต้นมาก!)เป็นอะไรที่เราชอบมากๆ เพราะมันมีทุกค้น เล่นเกมได้ด้วย อิอิ
แต่พอออกมาได้สักพัก นั่งชมวิวทิวทัศน์อย่างเริงร่าอยู่นั้น ก็เจอสิ่งที่คุ้นตาค่ะ มันก็คือ…TAXI!
แต่สภาพ…เรียกได้ว่าเป็นรถคุณปู่ไปแล้ว เกือบจะละสังขารได้แล้วอ่ะ มีคนแอบกระซิบว่าแท็กซี่ที่นี่แพงมาก แถมพี่สาวของหมูแดงเคยโดนโกงราคาด้วย ง่ะ…แท็กซี่โกงมีอยู่ทุกทีจริงๆ นะ เนี่ย (แต่ดูจากสภาพแล้ว หนูขอบายนะ ^_^;;)
แล้วพอลงป้ายรถประจำทางเพื่อไปโรงเเรม สิ่งที่เราเจอเป็นปัญหาแรกคือ…
เราหาโรงเเรมไม่เจอ! ตาย ตาย ตาย ฝนก็ตก หนาวก็หนาว โรงเเรมหายไปไหน?
โรงเเรมที่เราหาชื่อโรงเเรม Ramada Hotel ค่ะ อยู่บนถนน Chathan road ติดกับถนน Cemaron road ในแผนที่ มันควรที่จะอยู่ตรงข้ามกับฝั่งที่เราลงจากรถประจำทางคะ แต่เอ๊ะ ทำไมมันไม่มี ถามคนแถวนั้นก็รัวภาษาจีนใส่ค่ะ เรียกได้ว่าส่วนใหญ่คนที่นั้นจะไม่พูดอังกฤษค่ะ พี่สาวบอกว่าเมื่อก่อนไม่เป็นเเบบนี้นะ มีคนพูดภาษาอังกฤษเยอะกว่านี้เยอะ อาจเป็นเพราะเขาเริ่มอนุรักษ์ภาษาของเขาก็เป็นได้ ถ้าจะถามทางที่ฮ่องกง เอาชัวร์ๆ จะต้องเป็นพนักงานร้านอาหารที่มีภาษาอังกฤษค่ะ แน่นอนสุดแล้ว
เข้าเรื่องดีกว่า เมื่อถามทางไป ถามทางมา ก็หลงไป cemaron road เสียได้ สุดท้ายเข้าไปในตรอกซอกซอย ไปเจอเข้ากับโรงแรมค่ะ พอถามปุ้บ พนักงานชายก็ยิ้มเลย
‘นี้แหละครับ Ramada hotel แต่เปลี่ยนชื่อเป็น Best Western Plus Hotel เมื่อเดือนที่แล้ว’
อ้าว…เเปลว่าลงจากรถประจำทางก็อยู่หน้าโรงแรมเลยนะสิ (เป็นลมแปบ)
ภายในโรงแรม
ด้านหลังโรงแรมค่ะ
โรงแรมนี้หาง่ายค่ะ ลงจากรถประจำทางแล้วถึงเลย (เพราะชื่อเปลี่ยน เลยสับสนค่ะ T^T)
พอถึงปุ้บ ท้องก็เริ่มร้อง เราเลยไปหาของกินทานกัน เป็นร้านบะหมี่ที่อยู่ข้างๆ ติดกับโรงเเรมค่ะ ตอนเเรกสั่งมาดูราคา โหย ทำไมมันเเพงจัง แต่พอสั่งมาเท่านั้นแหละ เอ้ย! เยอะไปไหม?
ที่มา: http://www.in1guide.com/uploads/IcrYe.jpg
(ไม่ได้ถ่ายรูปมา เสียดายมาก)
เครื่องและเส้นเน้นๆ ค่ะ ชอบมาก >///< (เพราะเครื่องเยอะดี)
เสันกลมขนาดเล็กกว่าเส้นหมี่บ้านเราค่ะ ใช้น้ำซุปใสกลมกล่อมกำลังดี ที่สำคัญเครื่องนี้กุ้งตัวหนึ่งเน้นๆ เดี้ยนชอบมาก อยากบอกว่าทริปนี้เป็นปลื้มบะหมี่สุดแล้ว อิอิ ราคาค่อนข้างแพงนิดนึง (HK$14 ) แปลเป็นเงินไทยแตะร้อยเลยแหละ แต่ค่าครองชีพที่นั่นสูง ต้องเข้าใจเนอะ แต่เขาให้เยอะจริง เป็นเมนูที่เด็กชอบมากเพราะไม่มีผักเลย หึๆ
หลังจากกินอิ่มแล้ว เราก็ตัดสินใจไป Shoes Street ค่ะ
ออกจากรถไฟฟ้ามาแล้วขึ้นมาก็เจอค่ะ อยากบอกว่าถนนเส้นนี้ยาวมาก และมีแต่ร้านรองเท้าค่ะ! เน้น! ร้องเท้า!
มองไปทางขวาก็ Adidas มองไปทางซ้ายก็ Nike ที่นี้เป็นแหล่งรวมแบรน์รองเท้าที่ดังมากๆ ค่ะ
คนที่ฮ่องกงเป็นคนชีพจรรองเท้าค่ะ ไม่ว่าเขาจะไปไหนก็ต้องเดินตลอด ถ้าไม่ขึ้นรถไฟฟ้าใต้ดิน หรือขึ้นรถประจำทาง พวกเขาก็จะเดินกันค่ะ มีน้อยมากที่จะขึ้นรถTaxi และน้อยกว่านั้นคือการนั่งรถส่วนตัวค่ะ ทำให้ทุกเพศทุกวัยจะเน้นไปที่ร้องเท้าเป็นพิเศษ ฮ่องกงเป็นเกาะค่ะ ดังนั้นจึงเป็นที่เข้าจกันว่าพื้นที่น้อยมาก คนจะอยู่ในอพาร์ตเมนต์ค่ะ ไม่ว่าจะรวยหรือจนก็จะอยู่อพาร์ตเมนค่ะ นอกจากว่าจะรวยมากๆ มากจริงๆถึงจะมีบ้านเป็นของตัวเองค่ะ พื้นที่เขามีจำกัดจริงๆ
เมื่อช็อปกันเสร็จก็กลับโรงเเรมค่ะ แต่กว่าจะได้กลับ ปาเข้าไปสามทุ่มจากที่มาถึงตอนบ่ายสอง ฮือๆ เท้าพัง
จบวันที่หนึ่งค่ะ
To be continued…
